Kochanowski Hieronim Eustachy h. Korwin (1778–1858), ziemianin, poseł na Sejm Król. Pol., wiceprezes Tow. Dobroczynności Miasta Krakowa. Ur. 1 X w Lubani koło Chmielnika w pow. stopnickim, był ósmym z dziewięciorga dzieci stolnika sandomierskiego Leona oraz Marii Rostworowskiej. W l. 1792–4 jako uczeń prywatny kształcił się w Szkole Rycerskiej w Warszawie. W r. 1802 objął majętności ojca: w pow. radomskim Przytyk i Podgaik w woj. sandomierskim. W t. r. ożenił się z Apolonią Męcińską. Ponieważ małżeństwo było bezpotomne, Kochanowscy wzięli na wychowanie dzieci swych krewnych. K. został w r. 1806 radcą departamentu radomskiego Ks. Warsz. Wstąpił w r. 1809 do 14 p. kirasjerów, dowodzonego przez Stanisława Małachowskiego. W kampanii 1812 r. dosłużył się stopnia kapitana. Powróciwszy z wojny do domu, objął po śmierci ojca gospodarkę majątku w Lubani. W r. 1815 był radcą woj. sandomierskiego, a w l. 1830–1 został wybrany posłem na Sejm Król. Pol. z powiatu radomskiego.
Śmierć wychowanków i niepowodzenia gospodarskie spowodowały, że K. sprzedał dobra z końcem 1842 r. i wyemigrował do Krakowa. W r. 1843 wstąpił wraz z żoną do Tow. Dobroczynności m. Krakowa. Od r. 1851 był opiekunem (ojcem) XIX sali dla ubogich Zakładu Dobroczynności w Krakowie, a od 14 XII 1853 r. wiceprezesem towarzystwa. W r. 1846 został też członkiem, a od r. 1853 radcą Arcybractwa Miłosierdzia i Banku Pobożnego w Krakowie. K. był hojnym ofiarodawcą sum pieniężnych na cele opieki społecznej w Krakowie. Brał również czynny udział w życiu obywatelskim miasta. Należał do masońskiej kapitularnej loży Rycerze Gwiazdy z lożą Jutrzenka Wschodząca. W r. 1846 objął w Rządzie Rewolucyjnym dyktatora Jana Tyssowskiego urząd dyrektora poczty w Min. Spraw Wewnętrznych. Aresztowany po zajęciu Krakowa i stawiony przed komisją śledczą, został zwolniony za poręką kilku obywateli. W r. 1848 był członkiem Krakowskiego Komitetu Obywatelskiego, a w l. 1849–52 należał do Wydziału I (porządku i bezpieczeństwa publicznego) Rady Miejskiej w Krakowie. Pod koniec życia piastował jedynie godność wiceprezesa Tow. Dobroczynności. Zmarł w Krakowie 27 I 1858 r. Pozostawił w rękopisie, zapoczątkowaną przez ojca, kronikę rodzinną pt. „Księga domowa” Leona i Hieronima Kochanowskich (1763–1855), której fragmenty ogłosił drukiem Jan Karol Korwin-Kochanowski w „Przeglądzie Historycznym” (T. 20: 1916).
Oesterr. Biogr. Lexikon; Boniecki; Uruski; – Bieniarzówna J., Z dziejów liberalnego i konspiracyjnego Krakowa (1833–1848), Kr. 1948; Książka pamiątkowa Arcybractwa Miłosierdzia i Banku Pobożnego w Krakowie, Kr. 1884 s. 140; Małachowski-Łempicki, Wykaz pol. lóż wolnomularskich; Pamiętnik Towarzystwa Dobroczynności Krakowskiego wydany z powodu 50-letniego jubileuszu, Kr. 1868 s. 180; Wawel-Louis J., Kronika rewolucyi krakowskiej w roku 1846, Kr. 1898; – Dyariusz sejmu z r. 1830–1831, Wyd. M. Rostworowski, Kr. 1907–12 I, V–VI; Gawroński F. S., Pamiętnik r. 1830/31, Wyd. J. Czubek, Kr. 1916; Głębocki J., Życiorys śp. H. K-ego…, „Roczn. Tow. Dobroczynności Miasta Krakowa” T. 40: 1858 s. 3–9; [tenże] J. G., [List do redakcji], „Czas” R. 11: 1858 nr 27 s. 4; – „Czas” R. 11: 1858 nr 23 s. 3; „Roczn. Tow. Dobroczynności Miasta Krakowa” T. 28: 1846, T. 35: 1853, T. 40: 1858; – B. PAN w Kr.: rkp. nr 1825, 1843 (korespondencja Walerego i Konstancji Wielogłowskich), nr 2164 t. 2 (bruliony listów Franciszka Salezego Gawrońskiego).
Wiesław Bieńkowski